رابطه ی محیط کلاس، اهداف پیشرفت، تفکر تأملی با عملکرد ریاضی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی میان ادراک از محیط کلاس، اهداف پیشرفت، تفکر تأملی با عملکرد دانش­آموزان در درس ریاضی بود. بدین منظور 500 نفر از دانش­آموزان دختر دوره ی متوسطه در رشته­های ریاضی- فیزیک و علوم تجربی با روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری این تحقیق شامل پرسش نامه اداراک از محیط کلاس فراسر و همکاران، پرسش نامه ی اهداف پیشرفت میگلی و همکاران و پرسش نامه تفکر تأملی کمبر و همکاران بود. عملکرد تحصیلی دانش آموزان  نیز از طریق نمره­ی درس ریاضی آن­ها سنجیده شد. داده­ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به­گام تحلیل شد. نتایج ضرایب ماتریس همبستگی بین متغیرهای پژوهش نشان داد که رابطه بین محیط کلاس، اهداف تسلطی، تفکر تاملی با عملکرد ریاضی دانش آموزان مثبت و معنادار است و رابطه ی بین اهداف گرایش به عملکرد و اجتناب از عملکرد با عملکرد ریاضی دانش­آموزان منفی و معنادار است. متغیرهای درگیری دانش آموزان، فهمیدن، تفکر انتقادی، اهداف تسلطی و جهت گیری وظیفه با عملکرد ریاضی رابطه داشت و در تعامل با هم 63 درصد از تغییرات عملکرد ریاضی را تبیین می کردند؛ که از میان آنها متغیر درگیری دانش آموزان بالاترین قدرت پیش بینی کنندگی را دارد. اما اهداف گرایش به عملکرد، اجتناب از عملکرد، وابستگی دانش­آموزان، تأمل و عمل عادی قادر به پیش بینی عملکرد ریاضی نبودند. بنابراین محیط­های آموزشی باید به گونه­ای باشد که درگیری دانش آموزان را در درس ریاضی به حداکثر برسانند.